Diagnostyka Serca | BlogBlog o tym jak dbać o serce

Rezonans magnetyczny głowy, jamy brzusznej czy kręgosłupa to szeroko stosowana w medycynie metoda diagnostyki obrazowej, która umożliwia wykrywanie guzów i innych zmian w tkankach miękkich organizmu. Zaletą tego badania jest jego nieinwazyjność – nie wymaga żadnej ingerencji w ciało, z wyjątkiem podania kontrastu w niektórych przypadkach, gdy chce się uzyskać dokładniejszy obraz wykrytych już patologii. Rezonans magnetyczny wykorzystuje nieszkodliwe fale radiowe i pole magnetyczne do sporządzenia obrazu narządów wewnętrznych. W zależności od badanego obszaru trwa to od 15 do 45 minut. Pacjent umieszczany jest w aparacie skanującym, który przypomina ciasną komorę, dlatego klaustrofobicy powinni poinformować personel o swoim problemie. W trakcie badania pacjent ma kontakt z personelem i na jego życzenie możliwe jest przerwanie rezonansu. Rezonans nie może być wykonywany u osób posiadających rozrusznik serca lub neurostymulator, których praca byłaby zaburzona przez używane w badaniu pole magnetyczne. Ponadto ubranie nie może zawierać metalowych elementów, które mogłyby zniekształcić otrzymany obraz. Badanie bywa wykonywane czasem na czczo, jednak z reguły nie ma takiego zalecenia – tę kwestię należy ustalić indywidualnie z lekarzem.

Gdzie można wykonać rezonans magnetyczny w Poznaniu?

W dużych miastach rezonans magnetyczny można wykonać w specjalnych centrach diagnostyki obrazowej lub w szpitalach. Miejsc, gdzie można wykonać rezonans magnetyczny Poznań ma kilkanaście, a należą do nich zarówno specjalistyczne prywatne salony, jak i zakłady opieki zdrowotnej o szerokim zakresie oferowanych usług. Warto porównać centra diagnostyczne pod względem czasu oczekiwania na badanie oraz cennika usług, jeśli nie zdecydujemy się na wizytę na koszt NFZ. Wszystkich potrzebnych i dodatkowych informacji udzielą pracownicy centrów diagnostycznych telefonicznie lub osobiście. Podadzą nie tylko zalecenia co do przygotowań do badania, lecz udzielą też informacji na temat schorzeń, które podejrzewa u siebie pacjent.