Koronarografia – jak przebiega i kiedy jest stosowana?

Zdrowe serce | 0 komentarze | opublikowano przez Administrator

Serce to najważniejszy mięsień w ciele człowieka, ponieważ jest niezawodną pompą, która przetacza co godzinę aż 350 litrów krwi. Jest to prawdziwie mordercza praca, dlatego tak ważne jest, by każdy z nas dbał o ten drogocenny organ. Niestety, charakterystyczne dla naszych czasów szybkie tempo życia, stres, złe nawyki żywieniowe (dieta bogata w tłuszcze zwierzęce), nadużywanie tytoniu czy brak aktywności ruchowej (a co za tym idzie otyłość) to czynniki, które mogą skutecznie utrudnić funkcjonowanie serca. Jedną z chorób będących efektem takiego stylu życia jest miażdżyca naczyń wieńcowych (tętnic), inaczej zwana chorobą niedokrwienną serca.

Wskazania do badania

Badaniem pozwalającym na skuteczną ocenę stanu tętnic serca (prawidłowego przepływu krwi) jest koronarografia, znana także pod nazwą cewnikowanie tętnic wieńcowych lub angiografia wieńcowa. Zabieg ten umożliwia zlokalizowanie w tętnicach wszelkich przewężeń, a także pozwala na ocenę efektywności dotychczasowego leczenia i ewentualnych zmian miażdżycowych. Jakie są zatem wskazania do wykonania tego badania? Koronarografia powinna być wykonana m.in. w następujących przypadkach: po przebytym zawale serca, przy nawracających, regularnych bólach wieńcowych, przy stabilnej chorobie wieńcowej, u osób z zastawką serca, z niewydolnością serca (o podłożu niedokrwiennym), po uzyskaniu nieprawidłowych wyników prób obciążeniowych, a także w sytuacji przebytego nagłego zatrzymania krążenia (bez przyczyny) lub podejrzenia jakichkolwiek zmian w naczyniach wieńcowych.

Przebieg badania

Koronarografia to zabieg, który można wykonać w niemal każdym szpitalu, oferuje je też klinika w Poznaniu. Jest to zabieg zupełnie bezbolesny i trwający około pół godziny, a przeprowadzany bez konieczności stosowania znieczulenia ogólnego. Wykonuje się go z użyciem angiografu, czyli aparatu do zdjęć RTG. Lekarz wprowadza do tętnicy cewnik, a następnie – przez igłę angiograficzną na jego końcu – prowadnik diagnostyczny przez tętnicę biodrową lub promieniową, co jest obecnie standardem ze względu na mniejsza urazowość aż do aorty. Później usuwa igłę i po umiejscowionym prowadniku wprowadza rurkę plastikową o średnicy od 2 do 3,5 mm (tzw. koszulka naczyniowa). Dzięki zamontowaniu tych elementów, badający może umieścić cewnik w lewej i prawej tętnicy wieńcowej. Następnie dodaje kontrast, czyli płyn umożliwiający widoczność w tętnicach, a na koniec robi zdjęcia tętnicom za pomocą aparatu rentgenowskiego.


Warning: count(): Parameter must be an array or an object that implements Countable in /wp-includes/class-wp-comment-query.php on line 405

Komentarze zamknięte.