Diagnostyka Serca | BlogBlog o tym jak dbać o serce

W sercu człowieka znajdują cztery zastawki, dwie żylne oraz dwie tętnicze. To właśnie ich praca jest odpowiedzialna za transport krwi z serca do pozostałych części ciała. Jednocześnie ich zadaniem jest również uniemożliwienie dopływu krwi do przedsionków serca.

Jedno serce, cztery różne zastawki

Mięsień sercowy zbudowany jest z dwóch różnych rodzajów zastawek. Pierwsza z nich nosi nazwę trójdzielnej i umiejscowiona jest po prawej stronie, gdzieś pomiędzy prawym przedsionkiem, a prawą komorą. Druga zastawka nazywana jest dwudzielną i znajduje się z kolei pomiędzy lewym przedsionkiem oraz lewą komorą. We wnętrzu prawej komory serca, zaraz przy tzw. „ujściu pnia płucnego” położona jest trzecia zastawka, nosi tą samą nazwę co ujście przy którym się znajduje. Czwarta i ostatnia z zastawek ulokowana jest w lewej komorze, zaraz przy ujściu aorty.

Mechanizm pracy zastawek

Podczas jednego skurczu serca, zamyka się zastawka dwudzielna oraz trójdzielna. Działają one wówczas jak forma blokady i drogowskazu dla poszczególnych komór serca. Jednocześnie osłaniają przedsionki przed dostaniem się do nich krwi oraz kierują ją w kierunku tętnic. Gdy dochodzi do rozkurczu, zastawki zwalniają blokadę i umożliwiają krwi wypłynięcie z przedsionków.

Zastawka pnia płucnego jest odpowiedzialna za ukierunkowanie i dostarczenie krwi do naczyń płucnych. Podczas skurczu ma zadanie otworzyć się i umożliwić przepływ krwi. Zadaniem zastawki aortalnej jest wprowadzenie utlenionej krwi do aorty oraz uniemożliwienie przedostawania się jej do lewej komory serca.

Anatomia budowy zastawek

Według specjalistów zastawki to nic innego jak błoniasta fałda w sercu, zbudowana z tkanki łącznej. Ich nazwy wskazują na charakterystyczne cechy budowy lub miejsce ich położenia. Zastawka dwudzielna swoją nazwę zawdzięcza np. dwóm znajdującym się na niej płatkom. Trójdzielna zaś posiada trzy takie płatki. Każdy z nich ma dwie różne powierzchnie, skierowane w stronę przedsionków oraz w stronę komór. Zastawki swoją siłę umożliwiającą im zablokowanie przepływu krwi, pomimo dużego ciśnienia, zawdzięczają solidnemu przytwierdzeniu strunami ścięgnistymi.